Właśnie wraz z rozwojem to badań nad inteligencją zbiorową, coraz to mocniejszą pozycję w świecie właśnie architektury, zdobywa sobie pogląd, że nadchodzi już koniec epoki, tak zwanego, arbitralnego narzucania przez danych to projektantów form architektonicznych, i mamy właśnie szansę na pojawienie się tzw. architektury obiektywnej. I właśnie w tym nowym, tak zwanym, paradygmacie, projektowanie właśnie ma z kolei polegać na uruchomieniu wręcz procesów, które z kolei pozwalałyby na kształtowanie danej to formy architektonicznej w sposób to oddalony wręcz, w pełni dostosowany do aktualnego to zadania projektowego, a nie z kolei w wyniku stosowania jakiegoś właśnie wybranego stylu, albo i też realizowania indywidualnych to preferencji estetycznych. natomiast generalnie w, tak zwanej, metodologii projektowania złożonych to systemów, możliwe są z kolei dwie strategie intelektualne. Właśnie jedna z nich, nazywana jest top-down, a natomiast druga, nazywana jest bottom-up. Top-down, z kolei oznacza podchodzenie do danego to systemu z zewnątrz, a z kolei następnie dzielenie go właśnie na mniejsze to podsystemy jest to podejście analityczne, i także charakterystyczne właśnie dla postępowania naśladującego systemy, tak zwane, aksjomatyczne. Natomiast bottom-up, oznacza z kolei proces, który jakby generuje dany to wynik za pomocą prostych to wręcz, lokalnych zależności między to poszczególnymi elementami danego to systemu. Natomiast zwykle jest on właśnie nieprzewidywalny.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply